Omstreeks augustus 2023 werd ik verliefd en dat terwijl ik in een hele fijne en leuke relatie ben met mijn huidige vriend. Waar dit in veel gevallen leidt tot een relatiecrisis, begon ik aan een ontdekkingstocht waarin ik tot heel verassende inzichten kwam.
Een interessante zoektocht
In augustus 2023 vangt mijn verhaal dus aan. Op het LHBTI+ platform Winq las ik een artikel over een jongen met cerebrale parese, de aandoening die ik zelf ook heb. Hoewel ik al jarenlang in een fijne relatie zit, en van mijn geaardheid ook geen probleem maak, vond ik het erg leuk om te lezen hoe deze jongen met CP zijn ontwikkeling doormaakt. Bovendien ken ik erg weinig mensen in de ‘Gay met CP’ ‘categorie’, dus het leek me leuk om eens nader kennis te maken met deze jongeman.
Nu bood het artikel verschillende aanknopingspunten (ervan uitgaande dat deze niet ook geanonimiseerd waren, net als zijn naam) waar ik wel mee uit de voeten kan als digitaal speurneus. Dus ik ben na overleg met mijn vriend, op Grindr gaan zoeken. Grindr installeren op je telefoon in een goede relatie kan op zijn minst nog wel eens tot opgetrokken wenkbrauwen leiden, dus overleg leek mij een zeer goed idee.
Ik heb ruim een week gezocht, en niet gevonden. De redactie van Winq was zo vriendelijk om een contact verzoek van mij naar de betreffende persoon door te sturen, maar daarop heb ik nooit reactie gehad. Dat is jammer, maar verder prima.
Desondanks na enig volhouden, kreeg ik contact met een jongen waarvan ik bij het zien van zijn foto een sterke ‘intuïtie’ kreeg: “Hij is het!” Dus, ik trek mijn stoute schoenen aan en stuur hem een bericht. Ik open enigszins ludiek en in plaats van een block of ghost krijg ik zowaar antwoord: “Nee, ik ben niet degene die je zoekt maar ik heb wel CP! Leuk dat ze daarover een artikel hebben geschreven.”
Een bijzondere ontmoeting
Hoe toevallig is dat? Uit al die profielen schiet ik een soort van raak, en ontstaat er een gesprek met iemand anders die ook aan de ‘omschrijving’ voldoet. En dat niet alleen, we blijken ook nog eens een geweldige klik te hebben. Na een tijdje chatten op Grindr en later Insta, besluiten we een keer af te spreken. We gaan eten bij een gezellig restaurantje en praten honderduit. Natuurlijk, als je allebei CP en ASS hebt, is er stof genoeg om over te praten, maar dat wil niet per se zeggen dat je dan ook een goede klik hebt. Nou, die hadden en hebben wij dus wel! Een nieuwe vriendschap is zeker geboren. Het is heel erg fijn om een maatje te hebben, waarmee het goed klikt maar waarbij je ook weinig woorden nodig hebt om elkaar te snappen zonder verdere uitleg.
Die avond in het restaurantje merkte ik daarnaast ook al vrij snel: ‘als ik single was geweest en iets jonger, nou dan wist ik het wel!’ Nou is dat niet heel uniek, dat gevoel heb ik wel vaker als ik leuke jongens of knappe mannen tegenkom. Ik kan daar met mijn eigen vriend ook altijd heel goed over praten, maar hier speelde meer…
Open kaart
Na de ontmoeting in het restaurantje heb ik een aantal weken elke week bij hem thuis afgesproken, en nee daar is niets ‘gebeurd’. We hebben wel uren gepraat over onze aandoeningen, wat we daaromtrent allemaal meemaken, politiek, filosofie en noem maar op. We raken niet uitgepraat en vervelen ons geen moment. In bepaalde opzichten is hij een jongere versie van mijzelf (met het gevaar van projectie, overdracht en tegenoverdracht) en ik besluit hem bij een aantal zaken te gaan helpen waar hij in zijn leven in vastloopt en waar ik al de nodige ervaring in heb opgedaan.
Langzaamaan beginnen zich er bij mij gevoelens van verliefdheid te ontwikkelen. Dat was nog niet direct zo snel te herkennen want dit voelde weer totaal anders dan de eerdere keren dat ik verliefd was. En nu ontwikkelde ik ook nog eens verliefdheid binnen mijn relatie. Wat had dat te betekenen? Dat wilde en moest ik gaan uitzoeken.
Dus ik heb mijn vriend daar gewoon open over verteld: “Ik heb verliefdheidsgevoelens voor ‘J’ en ik wil graag uitzoeken wat ik daarmee moet of wil, zonder dat ik de behoefte voel om bij jou weg te gaan en/of zou vinden dat er iets schort aan onze relatie.” En zijn reactie was: “Ga het maar uitzoeken, en als ik iets voor je kan doen dan hoor ik het wel!”
Natuurlijk ben ik enorm gezegend met een fijne relatie en dito vriend waarbij ik dit zo openlijk kon en kan bespreken, zonder dat dit meteen tot crisis leidt. Mijn vriend is daarin ook heel realistisch, als je al bijna 10 jaar samen bent, dan is het normaal dat dit soort dingen gebeuren, en dat is niet meteen reden tot paniek.
Ik had en heb ook helemaal niet de aandrang gevoeld om vreemd te gaan, ik wilde wel gaan ontdekken of het een ook naast het ander kan bestaan!
Ethische non-monogamie
Da’s een leuk woord voor op verjaardagsfeestjes. Simpel gezegd, het is een begrip wat een aantal zaken omvat zoals open-relaties, ‘friend with benefits’, polyamorie en ‘spirituele-relaties’ etc. Het is eigenlijk elke vorm van non-monogamie waarbij wederzijdse instemming is om elkaar de vrijheid te geven en te gunnen, om ook liefde en intimiteit met een ander te beleven. Je erkent dat je niet elkaars bezit bent, en geen ‘recht’ hebt op elkaar.
Bovendien betreft dat niet een eenmalige toestemming, je blijft hierover met elkaar in contact en zodra een van de betrokkenen het niet meer ziet zitten, dan zoek je gezamenlijk naar een oplossing of stop je ermee. Zonder hier de moraalridder uit te willen hangen: vreemdgaan hoort hier niet bij.
Die ene ware, een idee uit de romantiek
Ik merkte bij mijzelf de innerlijke drang om mijn overtuigingen over het aangeleerde monogame zelfbeeld eens goed tegen het licht te houden. Er zijn duizenden films dito liedjes gemaakt met steeds hetzelfde narratief: De ene, De ware waarmee ik oud wil worden etc. Je kent het wel. Het is een idee uit de romantiek. Het romantische gedachtegoed stamt uit omstreeks 1750 en kwam op in Europa als tegengeluid tegen de verlichting. Veel van dit gedachtegoed wordt nog steeds (in de opvoeding) doorgegeven op basis van gevestigde normen en waarden.
Misschien goed om eens even een vergelijking erbij te pakken om dit punt wat duidelijker te maken:
| De romantische visie op relaties | Een meer verruimde visie op relaties |
| Het huwelijk staat aan de basis van een levenslange gepassioneerde relatie. Je hebt geen geheimen voor elkaar en voelt je niet aangetrokken tot andere mensen. | Andere relatievormen kunnen bijdragen aan een gelukkiger leven en geestelijke groei. Je erkent dat het normaal is dat je ook interesse kan ontwikkelen voor andere mensen. |
| Liefde en seks zijn met elkaar verbonden. Seks is de ultieme uiting van liefde. Een ‘tekort aan seks’ staat gelijk aan het hebben van een slechte relatie. | Liefde en seks kunnen van elkaar losgekoppeld zijn. Je kan van iemand houden zonder seks te hebben, en seks hebben zonder van iemand te houden. |
| Echte liefde maakt een einde aan eenzaamheid. Een relatie draait om gevoel en intuïtie. Je wordt geacht elkaar te begrijpen en aan te voelen. Je partner heeft geen tekortkomingen en vervult alles wat je nodig hebt. | Mensen zijn nu eenmaal niet perfect. Je leert met elkaars tekortkomingen omgaan en realiseert je dat je partner niet alles kan vervullen wat je nodig hebt. En dat jij dat ook niet voor je partner kan doen. |
| Praten over praktische zaken zoals geld is ‘onromantisch’ intuïtie en gevoel leiden de weg. | Praten in een vroeg stadium om zaken als geld is geen ‘verraad’ aan liefde. Communicatie is een belangrijk middel om samen te komen waar je zijn wil. |
| De ander moet zijn gedrag aanpassen zodat jij je goed kan voelen of niet rot hoeft te voelen over bepaalde gebeurtenissen. | Een ander kan weliswaar een trigger zijn en je kunt ook nog steeds aangeven dat het gedrag van een ander jou kwetst, maar je neemt wel verantwoordelijkheid voor je eigen gevoel en kijkt of je hiermee kan leren dealen. |
Moet gezegd, dit schema is een zelfgeschreven samenvatting van deze video van “The school of life”. Deze video opende samen met de zienswijze en het werk van Jan Geurtz voor mij de deur naar een nieuw paradigma over relaties, gevoed door de ontmoeting met ‘J’.
Niet-praktiserend non-monogaam
Mooi zo’n schema, maar hoe liep het af tussen Erik en ‘J’? Nou wij zijn nog steeds hele dikke vrienden en hebben een band die een gewone vriendschap c.q. verwantschap te boven gaat. En voor wie het weten wil: we hebben nooit seks gehad. Verder dan een knuffel bij de begroeting en het afscheid is het nooit gekomen, en het mooie is, dat hoeft ook niet.
Hoewel ik graag had willen ontdekken of een polyamoureuze relatie erin zat, is er dat niet van gekomen. ‘J’ was en is daar niet aan toe. In de afgelopen maanden heb ik daar een aantal keer naar gevraagd. Voor mijzelf heb ik nog een tijdje willen ontdekken of een open-relatie dan zou werken maar dat deed het niet. Ook daar heb ik weer een kleine zoektocht in gehad, die ik niet heel plezierig vond. Dat kwam omdat ik merkte dat daar niet de juiste drijfveer mee bezig was. Ik wilde er immers niet ‘iets naast’ omdat mijn relatie niet voldeed / voldoet, maar omdat ik verliefdheid ontwikkelde bij een ander en daar ‘handen en voeten’ aan had willen geven.
Voorlopig einde van de zoektocht
De (voorlopige) conclusie moet dan ook zijn dat ik (nog) geen ‘praktijkervaring’ heb opgedaan met non-monogamie. Ik heb wel binnen mijn relatie ervaren dat er nieuwe gevoelens kunnen ontstaan en dat deze helemaal niet bedreigend hoeven te zijn voor de bestaande relatie. Natuurlijk geldt ook hier: ‘it takes two, to tango’! Zonder de open-mind van mijn vriend, was de kans groot, dat dit heel anders was afgelopen.
Wat deze zoektocht voor mijzelf maar ook voor mijn vriend heeft opgeleverd, is dat we beide ‘bevrijd’ zijn van het juk dat niet-monogaam zijn iets verwerpelijks is, wat koste wat kost vermeden moet worden. Om met de woorden van Jan Geurtz te spreken: Je gaat van: ‘Mag niet!’ naar: ‘Moet kunnen…’ naar: ‘Hoeft niet meer zo nodig’.
Daarbij pleit ik ook helemaal niet voor non-monogamie. Als monogamie voor jou goed werkt en jou gelukkig maakt? Doen! Ik pleit alleen wel voor de ruimte voor een ieders diversiteit en de mogelijkheid relaties naar een ieders behoefte in te richten, waarbij je over- en weer rekening houdt met elkaars gevoelens, wensen en verlangens.
Inmiddels zit ik momenteel ook weer ‘gewoon’ in mijn monogame relatie zoals we die bijna 10 jaar geleden begonnen zijn. Mijn verliefdheid naar ‘J’ is weer opgelost en een geweldige vriendschap is wat er is overgebleven. En dat allemaal naar aanleiding van een artikel op Winq.